کد مطلب:106700 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
[صفحه 395] ایضا از جمله سفارشهای امام (ع) به عبدالله بن عباس موقعی كه او را برای اتمام حجت به جانب خوارج فرستاد: محیص: راه انحراف (با آنان به وسیله ی قرآن بحث و مناظره نكن، زیرا قرآن تاویلات و معانی مختلفی دارد، تو یك چیز می گویی و آنها چیز دیگر، بلكه با سنت پیامبر (ص) سخن بگو زیرا آنان راه گریزی از سنت ندارند). امام (ع)، ابن عباس را از احتجاج به قرآن با خوارج منع كرده است، و بر این مطلب به وسیله ی قیاس مضمری او را توجه داده است كه صغرای آن: فان القرآن... و یقولون است، یعنی: آیاتی كه به وسیله ی آنها با ایشان احتجاج می كنی ممكن است صراحت در مقصود نداشته باشند، بلكه این آیات، ظاهری دارند و تاویلهای احتمالی چندی كه ممكن است در مقام جدل، دستاویز آنان قرار بگیرد، و كبرای مقدر آن چنین است: و هر چیزی كه آن چنان باشد، در بحث و گفتگوی با آنان به نتیجه نمی رسد. آنگاه دستور داده است تا به سنت با ایشان استدلال كند، و بر این مطلب به وسیله ی قیاس مضمری توجه داده است كه صغرای آن عبارت: فانهم لا یجدون عنها معدلا است، از آن رو كه سنت، صراحت در مقصود دارد مانند حدیث نبوی جنگ با تو یا علی جنگ با من است و امثال آن. و كبرای مقدر چنین است: و هر آنچه كه خوارج راه گریز از آن نداشته باشند، برای استدلال با آنها بهتر است. ما، قبلا به مجادله و مناظره ی ابن عباس با خوارج اشاره كرده ایم.
صفحه 395.